OK. KK jest dzikie, ale Kuching jest dziksze. Samo miasto to trochę taka Jawa, albo Lombok w Malezji. Jest targ z różnościami, trochę street-artu z orangutanami w roli głównej i koty, wszędzie, pod różną postacią. Ale o tym później.  W Sarawaku, bo tak się nazywa stan, w którym jesteś, zmierzasz do jakichś odległych kniei. Czekasz w "marinie". No dobra, bardziej pomoście który się ledwo trzyma na palach, a zaraz będziesz płynąć łódką po mulistej rzece pełnej krokodyli. Po kostki w mule będziesz mijał wielkie jak krowa dziki ryjące metry od ciebie. Jeżeli znów włączy Ci się syndrom Indiana Jonesa zostaniemy w dżungli na noc. Pod osłoną mroku będziesz przedzierać się przez pierwotną dżunglę pełną jadowitych stworzeń. To nie film. Te stworzenia są niebezpieczne. Dzięki bogu masz przewodnika, który jak Riddick widzi w nocy wszystko. On oczyści ścieżkę ze skorpionów i węży. Masz dość natury? Chcesz trochę cywilizacji? Wskakuj w kowbojki i okurzony kapelusz Indiana Jonesie. Będziesz wieczerzać z ludożercami. Podglądniesz jak pierwotne plemiona zabawiają się w wolnym czasie, co jedzą (!), co piją, jak śpiewają, a jeżeli wzbudzisz wystarczające zaufanie, to może nawet pokażą ci swoje miecze z rękojeścią... zdobioną skalpami ludzkiej skóry. To nieludzkie? Chcesz zobaczyć coś co jest prawie tak ludzkie jak Ty, ale większe? Proszę bardzo. Jedziemy do sierocińca... orangutanów. Te wielkoludy przychodzą raz dziennie na śniadanie, jeżeli będziesz miał szczęście to zobaczysz je z bliska. Pamiętaj, że nie oddzielają Was żadne kraty. To nie jest ZOO. Te dzikie zwierzęta spędzają cały dzień w swoich gniazdach (tak, dobrze słyszałeś) gdzieś w głębi dżungli, a pokazują się tylko na poranne espresso i owocki. Niech Cię nie zwiedzie ich pocieszny wygląd. Orangutan jest tak duży i na tyle silny, że bez problemu mógłby Cię rozsmarować jednym plaśnięciem ręki. Na szczęście ten gatunek ma łagodne usposobienie i jeżeli nie będziesz go drażnił, to zachowa bezpieczną odległość.

Bycie w obecności tych zwierząt jest przeżyciem tak mistycznym, że pozostaje w pamięci do końca życia. Myślisz, że to koniec atrakcji? Nie bylibyśmy sobą, gdybyśmy nie wspomnieli o jedzeniu. Kuching zamieszkuje mniejszość chińska gotująca najlepsze kluski na świecie. Mmmm... Na deser zostawiliśmy sobie zachód słońca na plaży krów - gdzie obok ciebie pozować do zdjęć będą krowy (jak będziesz mieć szczęście to nawet zjecie razem kolację). Potem tylko safari po rzece pełnej mułu, a jeżeli Ci się poszczęści to zobaczysz nosacze wcinające figi na kolację, słonia pigmejowatego oraz deszcz świetlików - serio, jeszcze czegoś takiego nie widziałeś nigdy.

Jeżeli jeszcze Ci mało, to możemy udać się do muzeum kotów (Kuching znaczy kot), gdzie milion dziwnie wypchanych zwierząt będzie patrzyło na Ciebie w intrygujący sposób. Na kolacje wino ryżowe i smażone paprocie. Wystarczy już tego dobrego.